Жаноза ўқилмасдан дафн қилинган маййитга шишиб кетгани гумон қилинмас экан, (қабри устида) жаноза ўқилади. Уловга минган ҳолда жаноза намози ўқиш жоиз эмас. Масжид ичида жаноза намозини ўқиш макруҳдир.
Мусофир - ўз юртига киргунича ёки бир шаҳар ёки қишлоқда ярим ой туришни ният қилмагунича ёки кўчманчи бўлиб, диёримиздаги саҳрода ярим ой туришни ният қилмагунича - тўрт ракъатли намозни қаср қилади.
Илк тарбияни болалар оиласида олади. Инсонлар дунёга гуноҳсиз келадилар. Гўдакнинг пок фитратини булғамасдан исломий хулқ-атвор асосида тарбиялаш, аввало, ота-оналарнинг вазифасидир.
Ҳар бир ишнинг қонун-қоидаси бўлганидек, бу одоб турининг ҳам ўзига яраша меъёрий жиҳатлари бор. Акс ҳолда, яъни ҳазил-мутойиба қилиш ҳаддан зиёда бўлса, мазахга айланиши ёки шундай тушунилиши мумкин.
Беш фарз намоз ва Витр намози орасида намозларнинг барчаси ёки бир қанчаси қазо бўлганида уларнинг кетма-кетлик тартибига риоя қилиш - фарздир.
Намозхоннинг кийимида, саждагоҳида, пешонасида - орқа ҳамда ости мустасно - ҳайвон сурати бўлиши макруҳ. Сурат жуда кичик бўлса ёки боши ўчирилган бўлса, майли.
Буюк фақиҳ, машриқ фақиҳи, Мовороуннаҳр шайхи, Абу Ҳафс Кабир номи билан танилган, Абу Ҳафс Аҳмад ибн Ҳафс Бухорий ҳижрий 150 (милодий 767) йили Бухоро шаҳрида таваллуд топиб, ҳижрий 217 (милодий 832) йилнинг муҳаррам ойида Бухорода вафот этганлар.
Намозхоннинг ихтиёрисиз тоҳорати кетса, дарҳол тоҳарат қилиб, намозини охирига етказади. Таҳорат кетиши ташаҳҳуддан кейин бўлган бўлса ҳам. Намозни янгидан бошлаш афзалдир.
