Урғочи ёки аралаш бўлган отларнинг ҳар биридан бир динор ёки қиймати нисоб жиҳатидан олиниб унинг ўндан бирининг тўртдан бири.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўз ҳузурларида Ақраъ ибн Ҳобис Тамиймий ўтирганда Ҳасан ибн Алини ўптилар. Шунда у: «Менинг ўнта болам бор. Улардан бирортасини ўпганим йўқ»,–деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унга назар солдилар ва: «Раҳм қилмаганга раҳм қилинмас»,–дедилар». Бухорий, Абу Довуд ва Термизий ривоят қилишган.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ибодат қилинадиган бирор кун Зулҳижжанинг ўн кунига қараганда Аллоҳ таолога маҳбуб эмас. Ундаги ҳар бир куннинг рўзаси бир йилга баробардир. Ундаги ҳар бир кечада қоимлик қадр кечасида қоимликка баробардир», дедилар» (Имом Термизий, Ибн Можа ва Байҳақий ривояти).
Каъбанинг ичида фарз ва нафл намозлар – орқасини ўз имомининг орқасига қилиб ўқиса ҳам - саҳиҳдир. Аммо орқаси ўз имомининг юзига бўлиб қолса, бўлмайди.
Жаноза ўқилмасдан дафн қилинган маййитга шишиб кетгани гумон қилинмас экан, (қабри устида) жаноза ўқилади. Уловга минган ҳолда жаноза намози ўқиш жоиз эмас. Масжид ичида жаноза намозини ўқиш макруҳдир.
Мусофир - ўз юртига киргунича ёки бир шаҳар ёки қишлоқда ярим ой туришни ният қилмагунича ёки кўчманчи бўлиб, диёримиздаги саҳрода ярим ой туришни ният қилмагунича - тўрт ракъатли намозни қаср қилади.
Илк тарбияни болалар оиласида олади. Инсонлар дунёга гуноҳсиз келадилар. Гўдакнинг пок фитратини булғамасдан исломий хулқ-атвор асосида тарбиялаш, аввало, ота-оналарнинг вазифасидир.
Ҳар бир ишнинг қонун-қоидаси бўлганидек, бу одоб турининг ҳам ўзига яраша меъёрий жиҳатлари бор. Акс ҳолда, яъни ҳазил-мутойиба қилиш ҳаддан зиёда бўлса, мазахга айланиши ёки шундай тушунилиши мумкин.
