Ислом таълимотида аҳоли осуда ҳаёт кечириб турган жамиятда ҳаловат ва тинчликка раҳна соладиган ҳар қандай фитна ҳаракатлари одамларнинг қонини тўкишдан ҳам оғир гуноҳ саналади.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу анҳудан ривоят қилинади. Бир киши: “Ё Расулуллоҳ, амалларнинг афзали қайси?”, - деди. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам “Мусулмоннинг қалбига хурсандчилик киритилиши ёки ундан қарзини узишга кўмаклашиш ёки унга таом беришинг”, - дедилар. (Имом Табороний ривояти).
Мусулмонлар яхши кўрган нарса – Аллоҳ таоло наздида ҳам яхшидир, мусулмонлар ёмон кўрган нарса – Аллоҳ таоло наздида ҳам ёмондир” (Имом Ҳоким ривоятлари).
Ҳаё инсонни инсон қилиб турадиган туйғулардан биридир. Инсон ҳаёсини йýқотгани сари тубанлашиб боради. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳаё иймоннинг муҳим бир бýлаги эканини бежиз таъкидламаганлар. Кимда ҳаё кучли бýлса, сиқилмасин, балки севинсин. Ҳаё уни нажотга элтади. Ҳаёсизлар надомат чексин.
Абу Саид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Қиш мўминнинг баҳоридир. Кундузи қисқа бўлади, рўза тутиб олади, кечаси узун бўлади (таҳажжудга) туради”, дедилар”. Байҳақий ривоят қилган.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Огоҳ бўлинглар! Албатта, Аллоҳ таоло сизларга қонларингиз ва молларингизни бир-бирингизга ҳаром қилди”, деб марҳамат қилдилар. (Имом Бухорий ривояти)
Жоҳил инсонлар қабр остонасини ўпиб, сажда қилиб, уни тавоф қиладилар. Бу ишларнинг барчаси шаръан рухсат берилмаган ишлардандир. Аҳли сунна вал жамо мазҳаби бундай қилишни ҳаром деб таъкидлаган. Чунки, қабрларни тавоф қилиш, сажда қилиш, рукуъ қилиш ва қўлни боғлаб туриш ибодат шаклларидан ҳисобланади.
Аллоҳнинг раҳмати ила уларга мулойим бўлдинг. Агар қўпол, қалби қаттиқ бўлганингда, атрофингдан тарқаб кетар эдилар. Бас, уларни авф эт. Уларга истиғфор айт ва улар билан машварат қил. (Оли Имрон сураси, 159-оят)
