Ибни Таймия роҳимаҳуллоҳ бу борада шундай дейди: “Кимнинг иймонда собит эканлиги аниқ бўлса, у шу иймони устида давомлидир, гарчи айрим гумонларга борса ҳам. У давомийлик куфрга кетганига аниқ ҳужжат келтирилганича сақланиб туради”
لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ
“Бирор нарсани (муҳтожларга холис) эҳсон қилсангиз, бас, (Аллоҳ) унинг ўрнини тўлдирур. У ризқлантирувчиларнинг яхшисидир”. (Сабаъ сураси, 39-оят)
Аллоҳ таоло Ўз каломи Қуръони каримда бузғунчи тоифалардан огоҳлагнтириб шундай марҳамат қилади:
— Эр ҳаром йўл билан уйга нарса олиб кириб, болалари ва хотинига eдирса, бунинг гуноҳи эрнинг бўйнидами? Ёки истеъмол қилмаслик керакми? Иккиланиб қолдик.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам айтганлар: “Аллоҳ таоло китобида нимани ҳалол қилган бўлса, у ҳалолдир, нимани ҳаром қилган бўлса, бас у ҳаромдир. Нимадан сукут қилган бўлса, у илтифотдир. Аллоҳдан илтифотини қабул қилинглар, чунки Аллоҳ унутувчи эмас, ҳаром қилинган амал ва нарсалар Аллоҳнинг чегараларидир (Имом Абу Довуд ривояти).
«Мазҳаб» арабча «йўналиш» маъносини билдириб, истилоҳда эса «мужтаҳиднинг шаръий далиллардан шариат ҳукмларни чиқариб олишдаги ўзига хос йўлидир».
Мўмин-мусулмонлар жин деб аталувчи махлуқотлар борлигига иймон келтирадилар. Уларни оддий ҳолатларда кўриб бўлмайди. Биз улар ҳақидаги маълумотларни энг ишончли манбалар, Қуръони Карим ва ҳадиси шарифлардан оламиз.
