Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам жума куни ҳақида шундай дедилар: “Бу кунда шундай фурсат борки, мусулмон банда намоз ўқиш учун шу вақтга дуч келади ва Аллоҳдан нимани сўраса, истаганини шубҳасиз беради”. У фурсатнинг жуда қисқалигини қўллари билан ишора қилиб кўрсатдилар”.
Силаи раҳм аввало Аллоҳ таолонинг бандаларига буюрган амрларидан биридир. Аллоҳ таоло айтади: “Ва ораларингиздаги савол-жавобларда ўртага номи қўйиладиган Аллоҳдан қўрқингиз ва қариндош-уруғларингиз билан ажралиб кетишдан сақланингиз”. (Нисо сураси, 1-оят).
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Ражаб ойи кирганда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Эй Парвардигор! Бизга Ражаб ва Шаъбонни муборакли қилгин ва бизни Рамазонга етказгин», - деб дуо қилардилар. (Аҳмад ва Табароний ривояти).
Буюк Роббимиз ўзининг каломида шундай марҳамат қилади. “Ўзингиз экаётган нарсани ўйлаб кўринг-а! Уни сиз ундирасизми ёки биз ундирувчимизми?” (Воқиъа сураси, 63-64 оятлар).
"Эй инсонлар! Улуғ ва муборак ой сизларни устиларингизга соя солмоқда, яқинлашмоқда, бу муборак ойда бир кеча бордир, у минг ойдан яхшироқдир, Аллоҳ бу ойнинг кундузларида рўза тутишни фарз қилди, кечқурун намоз ўқимоқни нафл қилди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: "Мусулмон киши кўчат экса, кейин бирор қуш, инсон ёки ҳайвон ундан еса, бунинг учун эккан кишига садақа қилганнинг савоби ёзилади". (Имом Муслим ривояти).
Эй Рамазон, Улуғ Рамазон! Аллоҳ таоло сени қанчалар муборак. қанчалар севимли, қанчалар улуғ, қанчалар муқаддас қилгандир.
Яқинлашиб келаётган Рамазон ойи биз учун жуда улкан бир имкониятдир. Бу ойни ғанимат билиб, рўза тутишни астойдил ният қилиб, рўза билан оила даврасида иноқликда ўтказсак, ўтган камчиликларимиз-у билиб, билмай қилган гуноҳларимизни ювилиб кетишига сабаб бўлар экан.
