Инсон танаси, кийими, ейдиган таоми, ичадиган суви, яшайдиган жойи пок бўлиши, соғлом юриб, узоқ умр кўриши учун муҳим омил саналади
Ислом динида ўзига ҳам, ўзгага ҳам зарар етказиш қаттиқ қораланади. Гиёҳвандликка учраганлар эса ҳар икки ҳолатдаги зарарда ҳам айбдордирлар.
Ота-онага яхшилик қилишнинг аввали уларга итоат қилишдир. Чунки улар болаларини зарарли нарсага буюрмайди.
Гуноҳ-маъсиятларнинг зиёни каттадир. Уларнинг қалбга таъсири заҳарнинг баданга етказадиган зарарига ўхшайди
Сабр қаноат инсонни комилликка элтувчи, нафснинг васвасаларидан қутқарувчи, иймонни сайқалловчи энг яхши хислатлардандир.
Кўнгли юмшоқлик, дардкашлик, ўрни келганда йиғлай билиш бандага берилган илоҳий неъмат
“(Бахиллик қилиб) қўлингизни бўйнингизга боғлаб ҳам олманг. (Исрофгарчилик қилиш билан) уни бутунлай ёйиб ҳам юборманг! Акс ҳолда, маломат ва маҳрумликда ўтириб қолурсиз” (Исро сураси, 29-оят).
Динимизда фолбинларга ишонишдан қайтарилган ва буни ширкка тенглаштирилган