Исломда эса бу иймон иши бўлиши билан бирга, поклик бўлмаса, банданинг ибодати ҳам қабул бўлмайди. Исломда барча ибодатларнинг қабул бўлиши учун аввало, банданинг қалби, нияти пок бўлиши керак.
Ислом инсон ҳаётини илоҳий мезонлар билан ўлчайди. Ана шу илоҳий ўлчов туфайли жамиятнинг барча қатламлари бир хил қадр-қимматга эгадирлар.
Конституциямиз мустақиллигимизни мустаҳкамлаш, халқимизнинг тинч-осуда, фаровон ҳаётини таъминлашнинг муҳим асосидир.
Аллоҳ таоло Ислом динини, Ўзининг шариатини икки дунёда инсониятнинг бахт-саодатини таъминлаш учун жорий қилган. Ислом динининг барча таълимотлари, қонун-қоидалари бешта асосий мақсадни кўзда тутади:
Вазият тақозисига кўра, ибн Ҳанбал ўз замонасидаги мусулмонларга исломий ақидаларни асл ҳолига қайтариш, фақатгина Қуръон ва Суннатга эргашиш лозимлигини тарғиб қилган. Шу сабабли у “Исломни битъатлардан қутқарувчи” деган номга ҳам сазовор бўлган
Динимизда ростгўйлик юксак инсоний фазилатлардан ҳисобланади. Ростгўйлик, аҳдга вафо ва омонатдорлик жамият ҳаётида муҳим ўрин тутади.
أُدْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ “Менга дуо қилинг, сизга ижобат қилурман. Тафсири ҳилол: (Ғофир сураси 60-оят).
«Ал-Фиқҳул акбар» асари ақоид илми борасидаги дастлабки асар ҳисобланиб, унда ақоидга доир масалалар қисқа ва лўнда қилиб келтириб ўтилган. Асар мотурудия эътиқодининг таянч асарларидан саналади. Бу мўъжаз асарга кўплаб олимлар шарҳ ёзган.
