Кимдир: «Уйланган куним», дейди.
Ҳар бир инсон яхшими, ёмонми амал қилса, унинг амали ýзи билан бýлади, ундан ажрамайди.
Уламолар бидъат аҳли билан ўтириш улар билан ҳамсухбат бўлишдан қайтарганлар. Хасан Басрий раҳимаҳуллоҳ бидъатчи фосиқ билан ўтирма акс ҳолда қалбинг унинг гапига мойил бўлади, натижада ҳалок бўласан. Унга қарши чиққан тақдирингда ҳам қалбингга бир касаллик киради деганлар.
Мазмунли ҳаёт кечиришимиз вақтдан қандай фойдаланишимизга боғлиқ. Беҳуда ӯтган ҳар бир соат, ҳатто дақиқалар учун сӯров бор. Вақтини яхши ишларга сарфлаган инсон икки дунёда пушаймон бӯлмайди. Дунёда ҳаёти фаровон, охиратда улуғ мақомларда бӯлади.
Мусулмон киши ушбу ояти карима мазмунидан келиб чиқиб ўзгаларга яхшилик қилишга астойдил ҳаракат қилади. Чунки, у яхшилик йўлида қўйилган ҳар-бир қадам учун Аллоҳдан улуғ ажрлар бўлишига қатъий ишонади.
Ражаб ойи қамарий ойларнинг еттинчиси бўлиб, уруш ҳаром қилинган улуғ ойлардан бири ҳисобланади. Зеро, “ражаб” сўзи луғатда “улуғлаш”, “ҳурмат бажо келтириш” маъноларини англатади. Жоҳилият даври араблари бу ойни улуғлагани ва ҳурматлагани боис шу ном билан аталган.
Аллоҳнинг мўжизавий каломи Қуръони карим ва ундаги барча оят ва суралардир. Аллоҳ Исро сурасининг 82-оятида: “Биз Қуръонни мўминлар учун шифо ва раҳмат ўлароқ нозил қилурмиз. У золимларга зиёндан бошқани зиёда қилмас”,-деб марҳамат қилди.
Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади: «Мен намоз ўқиётганимда ҳузуримга Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам кириб қолдилар. Ҳожатлари бор экан. Мен кеч қолдим. Шунда у зот: "Эй Оиша! Сен жамловчи дуо жумлаларини лозим тут", дедилар. Мен тугатиб бўлганимдан кейин: "Эй Аллоҳнинг Расули! Жамловчи дуо жумлалари қайси?" дедим.
