Исроф – вақт, пул, мол каби Аллоҳ таоло берган неъматларни ножўя сарфлашдир. Исроф қилувчилар “мусриф” деб аталади. Аллоҳ мусрифлар-ни ёқтирмайди. Исрофнинг зидди тежамкорликдир.
Зеро, Қуръони каримда Аллоҳ таоло: “…еб-ичингиз, (лекин) исроф қилмангиз! Зеро, у исроф қилувчиларни севмагай” (Аъроф сураси, 31-оят)
Ўзбекистон Республикасининг Конституцияси – юртимиз мустақиллигини ёрқин намоён этувчи асосий ҳужжат, бахтимиз қомуси, халқимизнинг ору номуси.
Мамлакатимиз Президенти Шавкат Мирзиёев ўзларини маърузаларида, давлат органлари раҳбарлари билан бўлган учрашув ва мулоқотларда асосан жамиятда ҳуқуқий онг ва ҳуқуқий маданиятни юксалтириб бориш қонун устуворлигини таъминлаш ва қонунийликни мустаҳкамлашнинг энг муҳим шартларидан биридир деб бежизга таъкидлаб ўтмаганлар.
Инсонни яратилган мавжудотлар орасидан ажратиб турадиган фарқи унинг тили ва ақлидир. Чиройли сўзлаш инсон зийнати саналади.
Ислом динимизда хушмуомалали ва ширин сўзли бўлиш энг олий фазилатлардан бири бўлиб, инсон қалбини мунаввар этадиган, юзида табассум ва хурсандчиликни намоён қиладиган гўзал сифатдир.
Эркаклар хотинлари устида раҳбардирлар. Бунга сабаб Аллоҳ бировларини бировларидан (яъни, эркакларни аёллардан) ортиқ қилгани ва эркаклар (хотинлари ва оилалари учун) ўз мол-мулкларидан сарф-харажат қилганларидир.
“Ота-онанг, қариндош қаён кетди фикр қил –
Тўрт оёқли чўпин от бир кун сенга етаро…”
