Нон исрофи ношукурликдан келиб чиқади
Ихтилоф муқаллидлар, яъни оддий мусилмонларнинг иши эмас
Валий сўзи луғатда “яқин киши”, “дўст” каби маъноларни билдириб, кўплик шакли “авлиё” бўлади.
Тамим ад-Дорий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Росулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Дин насиҳатдур”, дедилар
Аллома Алихонтўра Соғуний ҳазратларининг қуйидаги сўзлари Она Ватанни севган ҳар бир кишининг қалбида ғайрат ва шижоат уйғотади: «Ҳар бир кимсага маълумдирки, ҳаёт оламида инсоннинг энг севган, қадрли, қимматли тўрт нарсаси бордур. Бу тўрт нарсага эга бўлмаган кишилар инсонлик шарафидан маҳрум бўлурлар. Улар: озодлик ва эркинлик, меҳнат билан топилган молга ўзи эгалик қилмоғи, туғилиб ўсган Она Ватани ҳамда асрлар бўйи асраб-авайлаб келаётган муқаддас дини».
Ислом дини жамиятни тартибга солиш ва инсониятнинг икки дунёдаги ҳаётини гўзаллаштириш учун нозил қилинган.
Исломда илм талаби ҳар бир мусулмон эркак ва аёлга фарз қилинган. Буни қуйидаги ҳадислар мисолида кўриш мумкин.