Аллоҳ Таоло Қуръони Каримда бегуноҳ одамларни қонини тўкишни қоралаб, шундай марҳамат қилади: "Кимда-ким қасддан бир мўминни ўлдирса, унинг жазоси жаҳаннамда абадий қолишдир. Яна Унга Аллоҳ ғазаб қилгай, ланатлагай ва унга улкан азобни тайёрлаб қўйган". (Нисо сураси, 93-оят)
Абу Бакрдан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳ Таоло уқубатини бу дунёда тезлатиб ва охиратга ҳам олиб қўядиган гуноҳларнинг энг лойиғи – қариндошлик алоқасини узиш, иккинчиси боғий», дедилар». (Имом Бухорий, «Ал-адаб ал-Муфрад» китобидан).
Маълумки, йўл ҳаракати қоидаларига бўйсунишга ва унинг тўғрилигига мусулмонлар амал қилади ҳамда бунда динидан қатъий назар барча учун фойда бор.
“Мазҳаб” сўзи арабча сўз бўлиб “йўл”, “йўналиш” деган маъноларни билдиради. Шаръий истилоҳда эса “бирор диний масала, муаммо бўйича муайян мужтаҳид олимнинг фатво чиқариш йўлидир”.
Аъроф сурасининг 180-оятида: «Аллоҳнинг чиройли исмлари бор. У билан дуо қилинглар», деб айтилган.
Араб тилидаги "эҳсон" сýзининг маънолари кýп. "Эҳсон" деганда одатда бировга бирор неъматни бериш ва фазлу карам кýрсатиш тушунилади. Лекин "эҳсон" сýзи луғатда "яхшилик қилиш, эзгулик кýрсатиш" маъноларини ҳам англатади.
Биз яхшилик деб юритадиган сўз Қуръони Каримнинг бир неча оятларида келган: "...Яхшилик ва такво (йўли)да ҳамкорлик қилингиз, гуноҳ ва адоват (йўли)да ҳамкорлик қилмангиз...". (Моида сураси, 2-оят).
Аллоҳ Таоло ўз китобида судхўрлар ҳақида: “Эй мўъминлар, Аллоҳдан қўрқингиз ва агар чиндан мўъмин бўлсангиз судхўрлик сарқитларини тарк қилингиз!!” (Бақара сураси, 278-279-оятлар).
