Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қиладилар: «Аллоҳга қилинган ибодатларнинг энг улуғи динда фақиҳ бўлишдир. Бир нафар фақиҳ олим шайтон учун минг нафар обиддан қўрқинчлироқдир. Ҳар нарсанинг асос-устуни бўлгани каби, бу диннинг ҳам устуни бор. У фиқҳдир».
Эсимда бор, ёшлик кезларим қишлоқда, бобомнинг ҳовлисида ўйнаб юрардик. Агар шўхлик қилсак бобом ва момом бизларни “Ҳа, Аллоҳнинг назаридан қолмагурлар”, дея койирди.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Набий соллаллоҳу алайхи васаллам: “Қайси бирингиз рўзадор бўлсангиз, беҳаё сўзларни гапирмасин ва жоҳиллик ҳам қилмасин. Агар биров у билан сўкишмоқчи ёки урушмоқчи бўлса “Мен рўзадорман, мен рўзадорман” десин”, - дедилар.
Деҳқоннинг яхши ният билан қилган экини ва эккан дарахти эгасига тасбеҳ айтади. Эккан дарахти садақа ҳисобланади.
Ислом динимиз бағрикенг ва осонлик динидир. Бағрикенглиги шундаки, Қуръони каримда аввало инсон зотига бағрикенг муносабатда бўлиш ва ғайримуслим бўлган самовий динларга эҳтиромда бўлишни ўргатиб келган.
"Тавба" сўзининг луғавий маъноси "қайтиш"дир. Кишининг гуноҳлардан қайтиши, ёмон ишларини ташлаб, яхшиликлар қилишга ўтиши тавбадир.
Darhaqiqat, ro’za - imtihonidir. Inson ushbu ibodat mashaqqatiga sabr qilsa, oxiratdagi azobdan qutiladi. Alloh taolo Quroni Karimda shunday degan "Alloh taolo sizlarga yengillikni istaydi, og’irlikni xohlamaydi", - deb marhamat qiladi. (Baqara surasi, 185-oyat).
Юртимизда эсаётган Рамазон шукуҳи тараннум этар экан, бизлар бахт-у иқбол, озод ва фаровонлик неъмати узра келажак равнақи билан сарафроз айласин!
