Alloh taolo Qur’oniy oyatlarni yer yuziga mo’jiza qilib nozil qildi.
Қурбонлигини ўзи сўймоқчи бўлганлар ёки қурбонлик қилинаётган пайтда ҳозир бўлганлар ушбу дуолардан бирини танлаб, қурбонлик ибодатини адо этадилар. Ана шунда қурбонлик унинг номидан қабул қилинади.
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким намоздан олдин сўйса, ўзи учун сўйибди. Ким намоздан кейин сўйса, унинг қурбонлиги тўлиқ бўлибди ва мусулмонларнинг суннатини топибди», дедилар» (Имом Бухорий ривояти).
Ҳадиси шарифда шундай дейилган: Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Имконияти бўла туриб, қурбонлик қилмаган кимса намозгоҳимизга яқинлашмасин”, дедилар” (Имом Аҳмад ва Ибн Можа ривоят қилишган).
Ҳусайн ибн Али розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким қурбонликни чин кўнгилдан ва савоб умидида қилса, у (қурбонлик) унинг учун дўзахдан парда бўлади», дедилар» (Имом Табароний ривояти).
Мўмин-мусулмонлар одатда ҳар йили Зулҳижжа ойида қурбонлик қилади. Унинг тарихига назар ташлайдиган бўлсак, бу Иброҳим алайҳиссаломнинг даврларидан буён давом этиб келаётган ибодатлардан биридир.
Қурбонлик қилиш банда учун ўзига берилган ҳаёт неъмати ва бошқа кўплаб сон-саноқсиз неъматларга шукроналик ифодаси
Юртимизда тасаввуфнинг уч тариқати пайдо бўлган ва ислом оламида кенг тарқалган.
