Дунё ҳамжамияти мамлакатимизда буюк муҳаддис Имом Бухорий ва бошқа мутафаккир алломалар қолдирган бой маънавий хазинани асраб-авайлаш ва келгуси авлодларга тўла-тўкис етказиш борасида амалга оширилаётган ишларга юксак баҳо бераётгани бежиз эмас.
“Эй, имон келтирганлар, тақволи бўлишларингиз учун сизлардан олдинги (уммат) ларга фарз қилингани каби сизларга ҳам рўза фарз қилинди” (Бақара,183).
Бугунги кунда айрим шахслар томонидан мусулмонларнинг баъзи амаллари сабабли адашган, фосиқ ва ҳатто кофирликда айблаш, уларнинг амалларини шариатга хилоф ва бидъат амал сифатида баҳолаш ҳолатлари кузатилмоқда.
Муқаддас ислом динининг асосий улуғ рукнларидан бири рўза ибодатидир. Рамазон очлик, ташналик, нафсни қийнаш билан Aллоҳ таолога қурбат, тақво ҳосил қилинадиган буюк ойдир.
Ҳиндистонда илк бор бемазҳаблик ва ваҳҳобийлик байроғини кўтарган олимлардан бири Абу Саъид Муҳаммад Ҳусайн Батолавий (1256-1338 ҳ./1840-1920 м.) ҳисобланади.
Ҳадисларга кўра, ифторлик пайтида пишган хурмо, хурмонинг қоқиси, улар бўлмаса бирон ширинлик, у ҳам бўлмаса оддий сув билан ифторлик қилиш суннат ҳисобланади
Виждон ва дин эркинлигини таъминлаш Ўзбекистон Республикаси олиб бораётган сиёсатининг устувор вазифаларидан саналади.
Аллоҳнинг неъматлари бизларнинг устимизда доимо кетма-кет ёғилиб туради.