Ислом дини мусулмонларни қариндошларга нисбатан меҳр-оқибатли бўлишга буюради. Бу юксак инсоний фазилатга “силаи-раҳм” дейилади.
Нега бугунги кунда фаровон ҳаёт, сиҳҳат ва офият кўпчилик халқ ва диёрларнинг армонига айланмоқда?!... Чунки, неъмат берилган баъзи одамлар дунё ҳаётида гуноҳ ва маъсият, қотиллик, гиёҳвандлик, болафурушлик, ўғрилик ва бошқа юртларнинг мустақил ерларига фитна уруғини экишни яхши ва афзал билганларидир.
Ислом дини инсон қадрини шу даража юқори кўтарганки, ҳатто унинг тириги билан ўлигининг ҳурмати бирдек қадрланади.
Фитначилар атайлаб, ғаразли ниятда ҳар хил маълумотларни тарқатади. Биз эса билиб-билмай уларни улашиб, душман тегирмонига сув қуямиз.
Жунайд Боғдодий айтадилар: Ҳорис Муҳасибий фақирликдан қийинчиликда яшар эдилар. Кунларнинг бирида уйимнинг олдида ўтирган эдим. У зот ўтиб қолдилар. Юзларидан очликдан толиққанликлари билиниб турарди.
Аллоҳ таоло мусулмонларни дуо қилишга буюрган. Роббингиз: “Менга дуо қилинг, сизга ижобат қилурман. Албатта, менинг ибодатимдан кибр қилганлар жаҳаннамга хору зор ҳолларида кирурлар”, - деди. (Ғофир сураси, 60-оят)