Insoniyatning ba’zilar baxt boylik, to‘kin - sochinlikda deb o‘ylashadi. Lekin mol-dunyoning ko‘pligi baxt degani emas. Ba’zida mol-dunyo o‘z soxibiga qattiq azob keltirayotgan holatlarga ham guvoh bo‘lamiz.
Биз мусулмон уммати биламизки, Аллоҳ таоло банул башарни ҳидоят этиш мақсадида дунёда Пайғамбарларни юборди. Айнан шу ҳидоят элчилари сабаб бу уммат ва олдинги уммат гуноҳ ва савобни, яхши ва ёмонни, жаннат ва дўзахни фарқига борди.
Барчамиз учун табаррук бўлган уч сўз бор: —Имон, Ватан ва Истиқлол. Бу сўзларнинг мазмун моҳиятини бугун ҳар биримиз юракдан ҳис этиб турибмиз.
Самарқанд бугун Шанхай ҳамкорлик ташкилотига аъзо давлатларига мезбонлик қилмоқда. Нафақат ташкилотга аъзо давлатлар, балки кўплаб кузатувчи давлатлар вакилларига ҳам мезбонлик қилмоқда.
Ислом ўз моҳиятига кўра тинчлик динидир. У инсонларни тинчлик ва барқарорликни таъминлаш йўлида бор куч-ғайратини сафрлашга, турли фитна ва ўзаро адоватга барҳам беришга чақиради.
Буюк мутафаккир ва азиз авлиёлар ҳоки қўним топган, осори атиқалар файз бағишлаб турадиган Самарқанд бугун яна дунё нигоҳида.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: